[Frannie]

Orta Jōmon kavanozu. (M.Ö. 2000)

Jōmon Dönemi'nde Japon adalarının yerli halkı toplayıcılar, balıkçılar ve avcılardan oluşuyordu. Jōmon adını dönemdeki çanak-çömleklerden almıştır. Bu dönemdeki tüm çanak-çömlek ve kavanozlar el ile yapılmış, ve her Neolitik dönemde olduğu gibi kadınlar tarafından yapılmıştır. Kil; mika, kurşun, lif ve ezilmiş kabuklar gibi yapışkan metallerle karıştırılır, kap şekillendikten sonra ise içini ve dışını pürüzsüzleştirmek için aletler kullanılırdı. Tamamen kuru olduğunda ise 900° C'den fazla olmayan bir ateşte ısıtılırdı.

Jōmon Dönemi, çok uzun olmasından ve kültürel değişikliklerinden dolayı, tarihçiler tarafından aşağıdaki evrelere ayrılır:

Henüz Yeni Başlayan Jōmon (M.Ö. 10,500 - M.Ö. 8000): Bu devir Paleolitik ve Neolitik çağları arasındaki geçişe değinir. Arkeolojik buluntular bu dönemdeki insanların basit, yüzeysel evlerde yaşadıklarını ve geçim kaynaklarının avcılık ve toplayıcılık olduğunu gösteriyor. Bunun yanı sıra bu devirde derin, sivri uçlu yemek kapları oldukça yaygındı.

Başlangıç Evresinde Jōmon (M.Ö. 8000 - M.Ö. 5000): Bu devire kadar, iklimsel ısınma aşamalı bir şekilde başlamış, deniz seviyesi yeterince yükselmiş, bunun sayesinde de Shikoku ve Linki görebilmek için giriş yapmanız ya da üye olmanız gerekir.'nun güney adaları Honshu'dan ayrılmıştı. Sıcaklıktaki yükselme, yiyecek kaynağında da artma sağladı. Yemek ve diğer ihtiyaçlar bıçak, balta gibi aletlerin kullanılmasıyla elde ediliyordu.

İlk/Erken Evrelerde Jōmon (M.Ö. 5000 - M.Ö. 2500): Bu dönemden kalan kabuk yığınları, birçok insanın geçimini denizden sağladığını kanıtlıyor. Linki görebilmek için giriş yapmanız ya da üye olmanız gerekir. ve çağdaş Kore'de yapılan çanak-çömleklerin benzerliği Japon Adaları ve Kore arasında düzenli bir ticaretin bulunduğunu ön sürüyor. Japonyalı halkı kare şekilli odundan yapılma evlerde yaşıyordu ve bu evler birbirine yakın yerlerde olup, bir köy oluşturuyordu.

Orta Jōmon (M.Ö. 2500 - M.Ö. 1500): Bu dönemde Japonya popülasyonunda artma ve el becerisinde büyük bir gelişme gözlenmiştir. Isınan hava, bu dönemde en yüksek seviyeye ulaşmış ve dağlık bölgelere doğru bir harekete sebep olmuştur. İnsanların daha uzun süre yerleşik hayatta bulunduğunu ve daha geniş topluluklarda yaşadıkları ön görülmektedir. Önceki devirlerde olduğu gibi bu devirde de balıkçılık görülmüş; geyik, ayı, tavşan ve ördek gibi hayvanlar avlanmış; fındık, meyve, mantar ve maydonoz toplanmıştır. Bitki tarımındaki ilk denemeler bu dönemde sayılabilir.

Son Evrelerinde Jōmon (M.Ö. 1500 - M.Ö. 1000): İklimin serinlemeye başlamasıyla birlikte insanlar dağlık bölgelerin dışına, kıyı bölgelere, özellikle Honshu'nun doğu kıyılarına göç etmeye başlamıştır. Deniz yemeklerindeki fazlalık, insanları zıpkın kullanma ve derin denizlerde balıkçılık yapma konusunda daha ileri seviyelere taşımıştır. Bu gelişmenin ise insanları sıkı bir iletişime geçirdiğine inanılmaktadır.

Son Jōmon (M.Ö. 1000 - M.Ö. 300): İklimin serinlemesi ve yiyeceklerin veriminin azalmasıyla popülasyon çarpıcı biçimde azalmıştır. İnsanların daha küçük gruplarda bulunmasından dolayı, bölgesel farklılıklar daha belirginleşmiştir. Yayoi kültürüne olan bu geçişte, bataklıklarda yetişen pirincin bu döneme ait olduğu düşünülüyor.

Çeviri: Frannie
Kaynak: Metmuseum.org

[ありがとうございます]

Paylaşım için teşekkürler. Ben de Japonya Tarihi kitabını aldım. Okuyorum.